PLEASE_WAIT
Eşim istemeden hamile kaldı ve ruhsal sorunlar bizi nutfeyi düşürmemize mecbur etti. Bunun hükmü nedir?
Soruda belirttiğiniz özür, çocuğu düşürmek için şer’i cevaz sayılmamaktadır, onu düşürmeniz günahtır ve diyet vermeyi gerektirmektedir.
Taklit mercilerinin bu konudaki görüşleri aynı olduğundan aşağıda Hz. Ayetullah Safi Gulpaygani’den sorulan soruya verdiği cevabı getiriyoruz:
Soruda belirttiğiniz özür çocuğu düşürmek için şer’i cevaz sayılmamaktadır, onu düşürmeniz günahtır ve diyet vermeyide gerektirmektedir. Allah Teala buyuruyor: ‘Yoksulluk korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin; onları da, sizi de biz rızıklandırırız. Şüphesiz onları öldürmek, pek büyük bir suçtur.’ Düşürülmek istenen çocuk rızkın bolluğuna, yaşamdaki sorunların giderilmesine, anne ve babanın dünya ve ahiret saadetine neden olabilir. Rızık Allah’ın elindedir: ‘Göğün ve yeryüzünün Rabbine andolsun ki hiç şüphe yok, O sizin konuşmanız gibi gerçektir’[1]
Çocuk düşürmenin diyeti ise şöyledir:
‘Zahire göre cenin rahime düştüğü andan 40 güne kadar ‘nutfe’dir. Bu süre içinde onu düşürmenin diyeti 20 şer’i miskal sikkeli altındır. Her miskal 18 nohut [3.5154 gr.] ağırlığındadır. Ondan sonra gelen 40 gün ‘alaka’ yani kan pıhtısıdır. Onun diyeti 40 miskaldir. Sonraki 40 gün mudġata yani bir et parçasıdır. Onun diyeti 60 miskaldir. (Buraya kadar dört aydır.) Ondan sonra kemik olur, onun diyeti 80 miskaldir. Sonra et gelişir ve azası düzenlenmiş olur, onun diyeti 100 miskaldir. Ruh üflendiği anda ise oğlan olsa diyeti 1000 miskal, kız olsa 500 şer’i miskal sikkeli altındır. Tüm bu suretlerde her bir miskal altının yerine on dirhem gümüş verilse de yeterlidir. Hamile kadının kendisi bilerek cenini düşürürse, yukarıda ayrıntılı şekilde gelen diyeti ceninin varislerine vermelidir. Kadının kendisi bu diyetten miras alamaz. Evet ceninin varisleri affederlerse diyet düşer. Ama ruhun üflendiği ceninin katledilme keffaresini vermek ona farzdır.’[2]
Bütün bunlarla birlikte uzman bir bir doktora danışarak anneyi tehdit eden zarar ve tehlike ölçülmelidir. Zira fakihler anneye gelecek can tehlikesi veya önemli bir zararda cenini düşürmenin caiz olduğunu söylemişlerdir. Örneğin:
Ayetullah Tebrizi: Hamile kalınan çocuktan dolayı anne tehlike korkusu yaşıyorsa (velev ki uzman doktorun söylemesiyle böyle bir korkuya kapılmış olsun) annenin kendisi ilaç kullanarak ve benzeri şekilde çocuğu düşürebilir. Vallahu’l-Alim.[3]
Ayetullah Mekarim: Anne için tehlike veya korku olduğuna yakin edilirse yahut önemli bir zarar söz konusu ise ilk merhalelerde (dört aylıktan önce) cenini düşürmesi caizdir.[4]
-----------
[1] -Gulpaygani, Lütfullah Safi, Camiu’l-Ahkam, c.2, s.55, İntişarat-ı Hazret-i Masume (s.a), Kum-İran, 4. Baskı, HK.1417.
[2] -Lenkerani, Muhammed Fazıl, Camiu’l-Mesail, c.1, s.515, İntişarat-ı Emir-i Kalem, Kum-İran.
[3] -Tebrizi, Cevad, Risale-i Ahkam-ı Banuvan, s.239, Kum-İran.
[4] -Şirazi, Nasir Mekarim, Risale-i Tevzihu’l-Mesail, s.486, İntişarat-ı Medrese-i İmam Ali b. Ebi Talib (a.s), Kum, 52. Baskı, HK. 1429.
